Lophius piscatorius
De meeste zeeduivels worden in de ondiepe kustwateren van Frankrijk, Spanje en Engeland gevangen en vers aangevoerd. De onprettig ogende kop is er dan meestal al vanaf gesneden. De laatste jaren is zeeduivel tot een van de meest gewaardeerde vissoorten gaan horen.
Slechte zwemmer
De vis beweegt weinig en kan niet goed zwemmen. Daarom heeft hij een speciale manier om aan zijn kostje te komen. De zeeduivel heeft een 'hengel' boven zijn kop met een pluimpje eraan dat als aas dient. Met zijn tanden kan hij de vissen eten die hij op deze wijze heeft gelokt. Door de omvang van de bek en de capaciteit van zijn maag, kan hij tamelijk grote vissen verwerken. Zo is eens een kabeljauw van ongeveer dezelfde lengte als de zeeduivel in zijn maag aangetroffen.
| Maanden | jan | feb | mrt | apr | mei | jun | jul | aug | sep | okt | nov | dec |
| Verkrijgbaarheid |
| Legenda | |
|---|---|
| Seizoen gesloten | |
| Kuit periode | |
| Mager | |
| Goed | |
Zeeduivel
De bovenzijde is roodbruin tot groengrijs met donkere vlekken en de onderzijde is vuilwit. De zeeduivel wordt maximal 2 meter lang.
Koken met Zeeduivel
De smaak van de zeeduivel is heel verfijnd en vergelijkbaar met die van de kreeft. Het vlees is roomwit met een oranje-achtige gloed, glanzend, stevig en zoetig van smaak. Voor de bereiding moet het sterke vlies dat om het visvlees zit, verwijderd worden. Zeeduivel kan gestoofd, gestoomd, gebakken of gegrild worden. Als de kop nog aanwezig is, kan hiervan soep worden getrokken
Voedingswaarden
Per 100 gram onbereid product:
- 302 kJ
- 72 kCal,
- 1 g vet,
- 15 g eiwit